“نگاهی به آینده جهان اسلام در محافل علمی و پژوهشی” سخنرانی دکتر رحیمیان معاون محترم پژوهشی دانشگاه تهران

“نگاهی به آینده جهان اسلام در محافل علمی و پژوهشی”

متن سخنرانی دکتر رحیمیان معاون محترم پژوهشی دانشگاه تهران

در همایش بین‌المللی آینده جهان اسلام در افق 1414 شمسی

بسم الله الرحمن الرحیم.

خدمت شرکت­‌کنندگان گرامی، استادان ارجمند و دانشجویان عزیز سلام عرض می­‌کنم. از همه­‌ی عزیزان در همایش بین‌­المللی آینده‌پژوهی جهان اسلام در افق 1414 که طی دیروز و امروز با تلاش­‌های طاقتفرسای همکاران گرامی به ویژه همکاران محترم مؤسسه­‌ی آینده‌­پژوهی جهان اسلام در دانشگاه تهران برگزار شد تشکر نموده و خسته­ نباشید می­‌گویم. امیدوارم مجموعه­‌ی مباحث و مقالات ارائه شده در این همایش باعث شناخت چالش­‌های جهان اسلام و گامی به سوی بهبود موقعیت این کشورها باشد و مورد عنایت و توجه متفکران، صاحب­‌نظران و سیاست­‌گذاران قرار گیرد.

نیک می­‌دانیم که آینده‌­پژوهی علم کشف آینده و محقق ساختن دنیای مطلوب است؛ هدف غایی آینده‌­پژوهی توسعهی پایدار، افزایش، بهبود کیفیت زندگی و گسترش ظرفیت­‌های حیات بر روی کره‌­ی زمین است. پژوهش و تفکر راجع به آینده به ما یاری می­‌دهد تا موقعیت خود را در زمان حال هم تشخیص دهیم و بدانیم الآن در کجا قرار داریم. در این راستا باید به مردم کمک کنیم تا ایده­‌ها، امیدها و آرمان­‌هایشان را نسبت به آینده محک زده و شفاف نمایند تا کیفیت تصمیم‌­ها برای آینده بهبود یابد.

موج جدید نگاه به آینده در محافل علمی و پژوهشی با توجه به تأکید اسلام بر عاقبت­‌اندیشی این سؤال را تقویت می­‌کند که تفکر اسلامی چگونه نگاه آینده­‌پژوه مسلمان را می‌­تواند تحت تأثیر قرار دهد؟ جهان اسلام برای دستیابی به فرصت­‌ها و برطرف کردن چالش­‌ها به آیندهپژوهی نیازمند است. باید بدانیم موقعیت فعلی جهان اسلام چیست؟ این جهان چه نقشی در گذشته ایفا کرده است و چه نقشی را امروز به عهده دارد و فردا به دنبال ایفای چه نقشی خواهد بود؟ اکنون که فصلی از بیداری مسلمانان فرا رسیده باید گذشته، حال و آینده را همزمان بپاییم و به دنبال شکوفایی و توسعه­‌ی پایدار باشیم. مسلمانان در جهان اسلام نیازهای مشترکی دارند؛ ما هم فرهنگ مشترک داریم و هم از تمدن واحدی تغذیه می­‌کنیم. این نیاز مشترک علایق فرهنگی و تمدنی ما را سامان داده و در نتیجه ما را به استراتژی واحدی در سطح بین‌­الملل فرا می­‌خواند.

در این علایق لایه­‌هایی از فرهنگ، علم و فناوری، سیاست، اقتصاد، صنعت، کشاورزی، حقوق و مطالعات انسانی و زیست­‌محیطی نیز دیده می­‌شود؛ بر این مبنا پژوهش‌­های آینده‌­نگر باید در مرکز این لایه­‌ها قرار گیرد تا بتواند علایق انسانی را در مسیر مناسبی قرار دهد که توفیق عملی به همراه داشته باشد. آینده­‌پژوهی باید با فهم ضرورت­‌ها و کشف نیازهای مشترک جوامع اسلامی و شناخت چالش­‌ها به دنبال فردای بهتر مسلمانان باشد؛ به علاوه باید علایق مشترک اسلامی و دغدغه­‌های مشترک ملی، منطقه‌­ای و بین‌­المللی آینده در دستور کار پژوهش آینده‌­پژوهانه قرار گیرد. آینده‌­پژوهی در حوزه‌­های اجتماعی، فرهنگی، زیست‌محیطی، اقتصادی، سیاسی و علم و فناوری تلاش دارد تا رویکرد انتخاب آگاهانه، برنامه‌­ریزی فراگیر و تعامل هوشیارانه با دنیای پیچیده‌­ی آینده را متناسب با هنجارها، باورها و ارزش­‌های جامعه برای رهبران، مدیران و سیاست­‌گذاران فراهم سازد.

بند ششم سند چشم‌­انداز 20 ساله بر سیاست­‌های کلی علم و فناوری و گسترش همکاری و تعامل فعال سازنده و الهام‌­بخش در حوزه­‌ی علم و فناوری با سایر کشورها و مراکز علمی و فنی معتبر منطقه­‌ای و جهانی به ویژه جهان اسلام همراه با تحکیم استقلال کشور تصریح دارد؛ لذا دانشگاه تهران بر این مبنا یکی از برنامه­‌های محوری خود را بین‌المللی شدن دانشگاه قرار داده است. بین­‌المللی شدن آموزش عالی روندی در جهت در هم تنیدن کارکردهای آموزشی، پژوهشی، خدمات تخصصی و دیگر کارکردهای دانشگاهی در سطوح محلی، ملی، منطقه­‌ای و جهانی است. در این ارتباط پژوهش یکی از بنیادی‌­ترین زیرساخت­‌های رشد و توسعه­‌ی هر کشور به شمار می­‌رود. توسعه­‌ی مبتنی بر علم­‌گرایی توسعه‌­ی پایدار قلمداد می­‌گردد. تولید و گسترش علم تأثیر عمیقی در تمام حوزه­‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه دارد و از مشخصه­‌های عصر کنونی محوریت دانایی و تولید علم و به کارگیری آن است؛ لذا تولید علم باید در جهان اسلام و دانشگاه‌­های آن در کانون توجه قرار گیرد.

در این ارتباط رتبه­‌بندی کشورها از نظر تولید علم و دستاوردها و مقالات معتبر اهمیت خاصی پیدا نموده است؛ در جهانی که علم و فناوری به عنصری تأثیر­گذار و مهم از قدرت سیاسی و اقتصادی تبدیل شده، به کارگیری علم برای شکوفایی و توسعه­‌ی جامعه­ و توجه به پژوهش­‌های علمی کارآمد روز به روز جدی­‌تر شده و یک اصل مسلم و قطعی برای توسعه­‌ی پایدار به شمار می­‌رود. نتایج حاصل از مطالعه­‌ی عوامل مرتبط با تولید علم می‌­تواند برنامه‌­ریزان را با تحلیل عمیق و علمی و موانع موجود بر سر راه تولید علم آشنا سازد تا آنها با طراحی برنامه­‌های مدون توسعه در سطح کلان، راه را به سوی توسعه­‌ی پایدار و دستیابی به اهداف رهنمون سازند.

جهان اسلام با 57 کشور، حدود یک چهارم جمعیت جهان را به خود اختصاص داده است. ارزیابی­‌های علمی نشان دهنده­‌ی این واقعیت است که سهم کشورهای اسلامی در تولیدات و دستاوردهای علمی از کل تولیدات علمی جهان مناسب منزلت آنان نیست. دستاوردها و تولیدات علمی به عنوان معیار مهمی از فعالیت سیستم علمی کشورها امروزه نقش حیاتی برای نهادهای تصمیم‌­گیر در سطوح ملی و بین­‌المللی دارد. هر چند طی سال­‌های اخیر برخی کشورهای اسلامی از جمله ایران، ترکیه، مصر و برخی از کشورهای دیگر برای حضور فعال­‌تر در زمینه­‌های علمی تلاش‌­های بسیار انجام داده‌­اند که نتیجه­‌ی آن افزایش میزان تولیدات علمی این کشورها در مجلات و پایگاه‌­های معتبر علمی بوده است. اما گسترش مراودات علمی میان کشورهای اسلامی از یک سو و همکاری میان کشورهای اسلامی و غیر­اسلامی از سوی دیگر بر شکوفایی علمی و فناورانه در حوزه‌ی تمدن اسلامی تأثیر­گذار خواهد بود.

همکاری­‌های علمی بین­‌المللی زمینه­‌ی مناسبی برای دستیابی به فهم میان­‌فرهنگی را در فضای تعامل کشورهای اسلامی با یکدیگر مهیا می­‌سازد. وجود مزیت­‌های نسبی بسیار برای گسترش و تعمیق همکاری­‌های علمی بین­‌المللی میان کشورهای اسلامی، تقویت همکاری­‌های علمی، انعقاد پیمان­‌های بین­‌المللی در عرصه­‌ی همکاری­‌های آموزشی، پژوهشی و فناوری می­‌تواند زمینه­‌ی توسعه‌­ی هرچه بیشتر ارتباطات کشورهای اسلامی را فراهم نماید. به اشتراک گذاشتن یافته­‌های علمی، آموزشی، پژوهشی، معرفتی، فناورانه و نوآورانه نقش مؤثر و تعیین­‌کننده‌­ای در مسیر هم‌گرایی کشورهای اسلامی و دست­یابی به آینده‌­ی مطلوب تمدن اسلامی دارد. سیاست­‌گذاری به منظور گسترش مراودات علمی در کشورهای اسلامی مستلزم توجه به ماهیت پیچیده و در هم تنیده­‌ی ارتباطات کنش­گران در سطح ملی و بین­‌المللی است.

چگونگی تنظیم روابط میان این کنشگران، نقشی تعیین‌­کننده در تحقق وضعیت مطلوب همکاری­‌های علمی را ایفا می­‌کند. درک نقش بنیادین فناوری اطلاعات و ارتباطات و ساماندهی مناسب برای استقرار زیرساخت­‌های آن تضمینی مناسب برای حضور فعال و مقتدر در جامعه­‌ی جهانی است. کشورهایی که از نظر علمی وضعیت مطلوبی دارند دارای زیرساخت­های مناسب فناوری اطلاعات و ارتباطات هستند. بدون توسعه­‌ی فناوری اطلاعات و ارتباطات راهی به سوی توسعه­‌ی علمی قابل تصور نیست. امروزه علاوه بر دارا بودن نظام گسترده‌­ی تحقیقات علمی باید از امکانات نوین ارتباطی و سیستم­‌های کارآمد اطلاعاتی نیز برخوردار بود.

با توجه به گذشت وقت من در پایان عرایضم خدمت دوستان عرض می­‌کنم از کلیه­‌ی دست­‌اندرکاران و شرکت­‌کنندگان محترم در همایش تشکر و قدردانی می­‌کنم. از تلاش­‌های ارزنده‌­ی سردار صفوی رئیس مؤسسه­‌ی آینده­‌پژوهی جهان اسلام و رئیس همایش، دکتر خرمشاد دبیر علمی، دکتر سید حمزه­ صفوی دبیر اجرایی، دکتر تخشید ریاست دانشکده­‌ی حقوق و علوم سیاسی، اعضای شورای سیاست­‌گذاری و کمیته‌­های علمی و اجرایی، روابط عمومی و کتابخانه­‌ی دانشگاه و همه­‌ی دست­‌اندرکاران علمی و اجرایی مؤسسه‌­ی آینده‌­پژوهی جهان اسلام سپاسگزاری می‌­نمایم.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

*این مطلب متن سخنرانی جناب آقای دکتر رحیمیان معاون محترم پژوهشی دانشگاه تهران در مورخه 1398/2/9 در اختتامیه همایش بین‌المللی آینده جهان اسلام در افق 1414 شمسی است که توسط موسسه آینده‌پژوهی جهان اسلام و با همکاری دانشگاه تهران برگزار شد.