صلح پایدار؛ قربانی مذاکرات صلح

صلح پایدار

(هما مبذول؛ پژوهشگر مؤسسۀ آینده‌پژوهی جهان اسلام)

سال‌های طولانی است که افغانستان در آتش جنگ می‌سوزد و همچنان نیز هیچ چشم‌انداز روشنی پیش روی خود نمی‌بیند. از دوران حملۀ شوروی سابق، ویرانی‌های پس از جنگ، قدرت‌گرفتن طالبان، حملۀ امریکا و حتی مذاکرات صلح، آنچه کمترین اهمیت را داشته است، منافع مردم افغانستان بوده است. حضور ایالات متحده، در آغاز، نویدبخش امنیت و آرامش پنداشته می‌شد؛ اما با گذشت زمان روشن شد هدف امریکا صرفاً تضمین امنیت و تأمین منافع خود بوده است. شکل‌گیری مذاکرات صلح و روند ادامۀ آن هم نتوانست امید به حل مسئلۀ افغانستان را افزایش دهد. اکنون با تصمیم امریکا برای پایان‌دادن به طولانی‌ترین جنگ و بازگشت به خانه، احتمال می‌رود همین دولت شکننده و امنیت نیم‌بند افغانستان نیز از بین برود؛ به‌خصوص که از زمان اعلام این تصمیم، حملات طالبان گسترده‌تر شده است. سؤال این است که تصمیم ایالات متحده برای ترک افغانستان چگونه بر امنیت این کشور و وضعیت مردم آن تأثیر می‌گذارد. آیا سراب استقرار صلح، همین دستاوردهای اندک را هم قربانی امتیازخواهی افراط‌گرایان می‌کند؟

برای دریافت متن کامل کلیک کنید.