گزارش ویژه شماره 35
“نفت و توسعه انسانی در امارت متحده عربی”
لیلا آدمزاد؛ کارشناس ارشد مطالعات خاورمیانه و شمال آفریقا
امارات کشوری در کرانه‌های جنوبی خلیج فارس، منطقه‌ای خشک و بی آب و علف است؛ این کشور در سال 1971 با پیوستن هفت شیخ‌نشین ایجاد شده است. امارات جمعیتی در حدود هفت میلیون نفر دارد که فقط یک میلیون نفر از آن اماراتی‌های بومی و اصیل هستند و شش میلیون نفر دیگر مهاجرین از کشورهای دیگر. بخش اعظم درآمد این کشور از منابع نفتی تأمین می‌شود. این کشور اقتصادی کاملاً باز دارد و توانسته است با کمک برنامه‌های بسیاری برای متنوع‌سازی اقتصادی میزان وابستگی خود به نفت را کاهش دهد. دولت به‌صورت جدی تلاش نموده است تا از درآمدهای نفتی به‌عنوان منبعی برای بالا بردن سطح سواد، دانش و فناوری، سلامت و امید به زندگی مردم استفاده نماید تا ضمن بالا بردن شاخص‌های توسعه انسانی در آمارهای جهانی، خود به منبعی برای رشد و توسعه اقتصادی در سال‌های آینده تبدیل گردد. بدین ترتیب منابع نفتی این کشور، منبع اصلی هم در توسعه انسانی و هم در سرمایه‌گذاری‌های عظیم برای رشد و متنوع‌سازی اقتصادی بوده است.
