گزارش ویژه شماره 27
اقدامات امارات برای خروج از تنگه هرمز از معادلات قدرت
نویسنده: روزبه پارساپور؛ مدیرعامل مرکز مطالعات خلیج فارس
تنگه هرمز آبراهه‌ای مهم میان ایران و عمان است که خلیج فارس را به دریای عمان و سپس اقیانوس هند متصل می‌کند. باریک‌ترین نقطه عبور این تنگه بین جزیره لارک ایران و جزیره قوئین بزرگ عمان حدود ۳۳.۶ کیلومتر عرض دارد اما کمی بیش از ۳ کیلومتر آن دارای عمق کافی برای کشتیرانی و باقی مناطق آن صخره‌ای است. در وسیع‌ترین بخش آن نیز تنها در یک نوار حدود ۱۰ کیلومتری، عمق لازم را برای تردید کشتی‌ها دارا است. این در حالی است که در سال‌های اخیر آمریکا با همکاری همپیمانان عرب خود در خلیج فارس و اسرائیل در تلاش هستند اندیشه چندگانه کردن مجاری صدور انرژی از خلیج فارس به نقاط مختلف جهان را عملی کنند. از منظر آمریکا انرژی یکی از متغییرهای ژئوپولیتیکی برای ایران است که میتواند بوسیله آن سایر اهداف منطقه‌ای خود را پیگیری کند، لذا طبیعی است که درصدد باشد این موقعیت را تضعیف نماید تا در صورت بحرانی شدن شرایط خلیج فارس و تنگه هرمز کشورهای عرب بتوانند نفت خود را به راحتی صادر کنند و این ایران باشد که متضرر شود. اکنون امارات و عربستان مجری این طرح آمریکایی هستند تا تنگه هرمز را از دایره قدرت نمایی و نفوذ استراتژیک ایران خارج نمایند.
