بسمه تعالی
بحران قدس و برجستگی جهانی قضیه فلسطین
نویسنده: عبدالستارقاسم
مترجم: بهمن شمسی
پژوهشگر موسسه آینده پژوهی جهان اسلام
واکنش مردم فلسطین به دنبال حرمت شکنی و نقض حریم مسجدالأقصی و محیط پیرامون آن توسط رژیم صهیونیستی، منجر به ایجاد یک بحران جدی برای این رژیم شد. انتظار می رفت که این بحران در نهایت پایانی باشد بر تجاوزات صهیونیست ها؛ اما باید اذعان کرد که ملت فلسطین در برابر نقشه ها و طرح های تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی که مدام در حال اجراست، از تحرک و جنبش لازم برخوردار نیست؛ این قضیه در صورت برخورداری آنها از یک رهبری ملی یا مذهبی توانمند، می تواند جلوه کاملا متفاوتی داشته باشد.
ملت فلسطین به دنبال محقق سازی یک هدف مهم در ضدیت با سیاست های صهیونیستی در قدس و به طور خاص در رابطه با مسجدالأقصی، دروضعیتی مناسب قرار گرفته و با دست یابی به بهبودی لازم، در خود احساس قدرت می کند. این امر بسیار ضروری و حیاتی بوده و باید در روان و روحیه مردم فلسطین نهادینه شده و ریشه بدواند. اما از سویی صهیونیست ها نیز از این امر غافل نبوده و بلافاصله در راستای سلب نشاط و پویایی از جامعه فلسطین و بازگرداندن آنها به حالت سرخوردگی وناکامی سابق دست به کار شده اند.
این سیاست ثابت و لا یتغیر رژیم صهیونیستی از آغازتهاجم آن به فلسطین در ابتدای قرن بیستم بوده و معتقدند که نباید به فلسطینی ها اجازه حصول به هرگونه پیروزی و موفقیتی داد تا مبادا روحیه پیروزی در بین آنان گسترش یافته و نهادینه شود.وبرای اجرای این طرح، بر این باور هستند که از یکسو می بایست مدام فعالیت فلسطینی ها را خنثی و بی اثر کرد تا روحیه شکست پذیری و ناکامی دايمی بر آنها احاطه یابد و از سویی دیگرباید سیاست های این رژیم منجر به خلق پیروزی های پیاپی ارتش و نیروهای امنیتی آنها شود تا روحیه پیروزمندانه در بین آنها نهادینه شود. به همین دلیل صهیونیست ها به اقداماتی تلافی جویانه مبادرت ورزیدند که از جمله آنها می توان به ورود بسیار تحریک آمیز تعداد زیادی از شهرک نشینان به همراه مسؤلان سیاسی و امنیتی این رژیم به صحن مسجد الأقصی اشاره کرد.
آنها همچنین تصمیماتی را به منظور ساخت شهرک های جدید و ایجاد هزاران واحد مسکونی در شهرک های فعلی و تخریب تعدادی از خانه های فلسطینی ها را در مناطق و محله هایی نظیر “دیرأبو مشعل” ،”سلوان” و “سلواد” اتخاذ نمودند. در این بین انتظار می رفت که فلسطینی ها به شور و شادی و. احساس پیروزی اولیه اکتفا نکرده و مطالعاتی را در جهت توسعه و پیش برد برنامه های بهبود و توانمند سازی وضعیت قدس و مقابله با نقشه های مختلف صهیونیست ها در قبال مسجد الأقصی شروع کنند. در همین راستا گفتگوهایی در میان مقامات و مراجع دینی حاضر در قدس، پیرامون ضرورت انجام اقدامات لازم برای دفاع و حفاظت حداکثری از مسجدالأقصی جریان دارد. برخی مقامات وگروههای سیاسی فلسطینی، موضوعاتی را جهت طرح بحث عرضه کرده اند اما عملا تا کنون خروجی خاصی نداشته و برنامه ای برای ارائه به مردم و گروه ها تدوین نشده است.
راه درست این است که مرجعیت دینی به دلیل برخورداری از اعتماد بالای عمومی و وجود آمادگی در مردم جهت همکاری با آنها، فعالیت خود را پی گرفته و تداوم بخشند. در این بین به نظر می رسد که برخی از مراجع، آماده گفتگو بوده و ارائه راهکار مناسب را ترجیح می دهند؛ اما برخی دیگر واکنش و پاسخگویی به اقدامات صهیونیست ها و تشکیلات خودگردان را مطلوب دانسته و برآن تأکید دارند. این امر می تواند به مثابه یک کمیته دائمی در راستای رقابت برای رهبری محسوب شود. باید توجه داشت که “حاج امین الحسینی” رئیس شورای عالی اسلامی در دوران قیمومیت انگلیس بوده است که توانست مردم فلسطین را تحت رهبری خود مجتمع سازد و چنانچه امکان بهره گیری از تجارب ” حاج امین” وجود داشته باشد، لزوم خروج از مشکلات سیاسی ناشی از سوء عملکرد تشکیلات خودگردان وپیگیری و بحث درباره آن، به طور جدی مطرح می شود.
تعدد رهبران آسیب زاست و این امر در تجارب مربوط به سازمان آزادیبخش به وضوح مشاهده شد و ما اکنون هم از نظر اعتماد عمومی به تشکیلات خودگردان دچار ضعف هستیم. این امر ما را به تفکر درباره ابزارهای جایگزین، به منظور احیای مجدد کالبد فلسطین و جلب همکاری و اعتماد مردم فرا می خواند. مردم نمی توانند بدون وجود یک نهاد هماهنگ کننده و بوجود آورنده اجماع میان نیروهای مختلف در راستای تحقق اهداف فلسطین، به تکمیل هماهنگی میان زندگی حرفه ای و تلاش های خود دست یابند. باید اذعان نمود که تا کنون یک چنین نهادی ظهور پیدا نکرده است. البته هستند کسانی که ادعا دارند که تشکیلات خودگردان، نقش چنین نهادی را ایفا می کند، اما مشکل اینجاست که این تشکیلات به دلیل توجه به خواسته های سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی و پایبندی به تعهدات امنیتی در برابر دشمن، نمی تواند به عنوان یک نهاد ملی محسوب شود.
ملت فلسطین نیازمند یک رهبر برخوردار از هنر بحران زایی برای رژیم صهیونیستی در قالب قضیه فلسطین است تا از این طریق قضیه فوق، در قله نگرانی های جهانی قرار گیرد. در فضای داخلی فلسطین حرف و حدیث ها پیرامون ناچیز بودن حمایت های مالی و سیاسی از قدس و ساکنان آن بسیار زیاد است. در اینجا یادآور می شوم که اتحادیه عرب یک کمیته ای را موسوم به کمیته قدس با ریاست پادشاه مراکش و عضویت رژیم های عربی شکل داد که پس از مدتی مشخص شد رئیس این کمیته دارای اعتقادات ماسونی بوده و بر این باور است که صلح و دوستی، پس از برپایی معبد سلیمان در جهان وجود نخواهد داشت. بر همین اساس است که ئدر دوره فعالیت این کمیته شاهد افزایش در ساخت شهرک های مسکونی، شهرک نشینان و شدت یافتن حملات صهیونیست ها به تاریخ و تمدن قدس و ویژگی های اسلامی آن هستیم. امروزه سرعت یهودی سازی شهر قدس و تخریب و نابودی نشانه ها و نمادهای آن در راستای یهودی شدن کامل شهر، افزایش چشمگیری یافته است. بنابراین اگر که سیر تکاملی تاریخ اینگونه است، پس هرگونه درخواست حمایت سیاسی و مالی از کشورهایی که مدام در تلاش برای جلب رضایت صهیونیست ها و عادی سازی روابط با آنها هستند، امری عبث و بی معناست. ضمن اینکه حمایت های نقدی اختصاص یافته به شهر قدس، پیامدهای منفی و آزاردهنده ای را برای آن به دنبال داشته است. ملت فلسطین نسبت به این موضوع که تا کنون چه مقدار کمک نقدی به شهر قدس وارد شده و به دست چه فرد یا افرادی رسیده و چگونه هزینه و مصرف شده است، کاملا بی اطلاع است. ترتیبات مالی معمولا به صورت زیرمیزی انجام می شود و فهم آن نیازمند انقلابی است که مسئولین و مقامات فلسطینی را تحت بازجویی و محاکمه قرار می دهد.
این پول ها و کمک های نقدی به نوعی وابستگی و بی توجهی به توسعه اقتصادی فلسطین با بهره گیری از ظرفیت های مردم تحت اشغال را سبب شده است. چرا که توجه بسیاری از فلسطینیان را از امور ملی به سمت بحث درباره سهم پول، انتشار فساد و گسترش دایره اتهامات مربوط به دزدی و اختلاس منحرف کرده است.
تحولات اخیر قدس ثابت کرد که همبستگی اجتماعی و هماهنگی مردمی به مراتب مقدم تر و مهم تر از جستجوی پول از جیب دیگران است. مردم قدس می توانند به جای مقایسه در نسبت دست یابی به پول، به همبستگی، هماهنگی و توزیع مأموریت ها و مسئولیت ها به شیوه ای ملی و بسیار مهم دست یابند.
منبع: المیادین
