کشیش آمریکایی: بهانه یا دلیل تنش واشنگتن ـ آنکارا؟
منبع: المانیتور
ترجمه: موسسه آینده پژوهی جهان اسلام
ترکیه همچنان آمریکا را، به راه انداختن «جنگی اقتصادی» [علیه این کشور] متهم می‌کند ـ و این در حالی است که بن‌بست میان این دو متحد ناتو بر سر کشیش آمریکایی، کسی که واشنگتن یک گروگان سیاسی و آنکارا یک متهم تروریستی و جاسوس می‌خواند، ادامه دارد. «ابراهیم کالین» سخنگوی ریاست جمهوری ترکیه، روز 22 آگوست هم این ادعا را تکرار کرد که هدف تحریم‌های ایالات متحده علیه ترکیه ـ از جمله افزایش تعرفه‌های تجاری که باعث سقوط آزاد پول ترکیه شده ـ از هم گسیختن اقتصاد باثبات این کشور است. او در بیانیه‌ای به رویترز گفت «دولت ترامپ یک متحد ناتو را به عنوان بخشی از یک جنگ اقتصادی هدف قرار داده است».
در حالی که ترکیه تلاش می‌کند تا تقصیر این بحران را به گردن آمریکا بیندازد، اما روایت دیگری نیز در حال شکل‌گیری است؛ علاقه ناگهانی دولت ترامپ به «اندرو برانسون»، که از اکتبر 2016 در بازداشت است ـ اساساً مربوط به جمع کردن رای برای انتخابات میان‌دوره‌ای پیش رو است که قرار است در ششم نوامبر برگزار شود. رئیس جمهور ترامپ و معاون وی مایک پنس از برانسون، عضو یک کلیسای اونجلیکال پرسبیترین در امریکا، استفاده می‌کنند تا پایگاه اونجلیکال جمهوری‌خواهان را [برای انتخابات کنگره] تقویت نمایند.
وزارت امور خارجه ترکیه هم اخیراً در 19 آگوست در کنفرانسی در آنتالیا درباره این موضوع سخنرانی کرده است. مولود چاووش اوغلو گفت که به مقامات آمریکا گفته است «به نظر می‌رسد هیچ علاقه‌ای به حل و فصل مشکلات [مان] ندارید، که با توجه به نیازهای سیاست داخلی خود عمل و از [مسئله برانسون] برای این هدف استفاده می‌کنید و تا زمان انتخابات هم به این کار ادامه خواهید داد». ارجاع دائمی ترامپ و پنس به برانسون به عنوان «یک مسیحی بزرگ» و «مرد مومن بی‌گناه» این ادعای ترکیه را تقویت می‌کند که آنها می‌خواهند رضایت و توجه اونجلیکال‌ها را به دست آوردند. برخی از تحلیلگران غربی موافق هستند که این ادعا پر بی‌راه هم نیست.
«ژاکوب پاراکیلاس»، معاون رئیس برنامه آمریکای چتم هوس، می‌گوید: «رای‌دهندگان اونجلیکال عمدتاً طرفدار حزب جمهوری‌خواه بوده و همچنین برای استراتژی سیاسی ترامپ هم کلیدی هستند». وی در ادامه ایمیل خود برای المانیتور افزود، « اساساً (با نگاهی نسبتاً بدبینانه) توافقی در کار است: اونجلیکال‌های جناح راست می‌خواهند بی‌ملاحظه‌گی‌های مختلف شخصی ترامپ را فراموش کنند، چرا که وی سیاست‌های اجتماعی محافظه‌کارانه اعمال می‌کند». پاراکیلاس همچنین اشاره کرد که «روابط در مجموع خوب ترامپ با اردوغان تا همین اواخر نشان می‌دهد که [این بحران] ناشی از تخاصم نیست. به نظر می‌رسد سیاست داخلی پیشران بوده است».
هرچند در نبود هر گونه رای‌گیری حرفه‌ای درباره این موضوع، مشخص نیست که آیا اونجلیکال‌های خارج از کارولینای شمالی تا قبل از اینکه ترامپ درباره این کشیش در ماه می توییت کند، چیزی درباره وی شنیده بودند یا خیر. توییت‌ها [درباره این موضوع] بعد از آن به صورت چشم‌گیری افزایش یافت که ترامپ ماه گذشته شخصاً برای آزادی یک فعال ترکیه‌ای [از زندان‌های اسرائیلی] با نخست وزیر اسرائیل بنیامین نتانیاهو میانجیگری کرد؛ کاری که به نظرش تجارتی برای برانسون بود. [اِبرو اوزکان، شهروند ترکیه] 16 جولای به کشورش برگشت ـ اما برانسون باز نگشت. احتمالاً رنجش خاطر و نه محاسبات سیاسی باعث شده تا ترامپ تهدیدات بعدی مبنی بر تحریم ترکیه را مطرح کند.
[از طرف دیگر] «مایک خانجیان»، کشیش ارشد یکی از کلیساهای اونجلیکال در مریلند، در گفتگوی تلفنی با المانیتور تاکید کرد علی‌رغم اینکه مسئله مربوط به برانسون به صورت آنلاین مطرح شده، اما « [خارج از شبکه‌های اجتماعی] در عرصه عمومی چندان درباره این موضوع نمی‌شنوید».
یکی از تحلیلگران مستقر در واشنگتن، که روابط ترکیه ـ آمریکا را مطالعه می‌کند، هم به المانیتور گفت: « فکر نمی‌کنم اکثریت اونجلیکال‌های آمریکا اصلاً زیاد به سیاست خارجی توجه کنند، حتی وقتی مسئله مربوط به یک کشیش مسیحی است». این تحلیلگر به شرط اینکه هویتش فاش نشود، دیدگاه خود را با المانیتور در میان گذاشته ـ همچنین اضافه کرد: «هر اونجلیکالی که درگیر این مسئله است احتمالاً از حامیان ترامپ، یعنی رای‌دهندگان جمهوری‌خواه، بوده و فکر می‌کنم ترامپ و پنس هم این را بدانند. منازعه برانسون صرفاً نقطه اشتعالی در افول کلان‌تر روابط آمریکا ـ ترکیه است ـ افولی که به خاطر این واقعیت ساده در حال تحقق است که منافع کشورهای ما دیگر واقعاً با یکدیگر هم‌تراز نیست».
«جان بولتون»، مشاور امنیت ملی هم در 21 آگوست در مصاحبه با رویترز تاکید کرد که ترکیه می‌توانست «فوراً» به بحران با ایالات متحده پایان دهد ـ اگر برانسون آزاد می‌شد. تاکنون آمریکا دارایی‌های وزرای کشور و دادگستری ترکیه در خاک ایالات متحده را بلوکه کرده و تعرفه‌ها علیه آلمونیوم و فولاد ترکیه را دو برابر کرد. مقامات آمریکا هشدار دادند اگر برانسون آزاد نشود، تحریم‌های بیش‌تری احتمالاً اقتصاد کشور را هدف قرار می‌دهد. این تحلیلگر اشاره کرد: «ممکن است که دولت از برانسون استفاده کند ـ هرچند نه به عنوان ابزاری برای جلب حمایت اونجلیکال‌ها ـ بلکه به عنوان بهانه‌ای برای دنبال کردن رویکردی واقع‌گرایانه نسبت به ترکیه».
**مسئولیت صحت و سقم مطالب موجود در یادداشت‌ها، مقالات و مصاحبه‌های منتشر شده در سایت به عهده نویسنده بوده و انتشار آنها الزاماً به معنی تایید مطلب یا بیانگر دیدگاه‌های موسسه نیست.
