مرضیه ربانی کارشناس روابط بین الملل
استفان والت در مقاله خود تحت عنوان چرا خاورمیانه جدید بی‌بی با خاورمیانه قدیم تفاوتی ندارد “Meet the New Middle East, Same as the Old Middle East” می‌نویسد: پس از حمله ۷ اکتر، بارزترین و مهم‌ترین تحول، تضعیف «محور مقاومت» است: «بسیاری از رهبران ارشد حزب‌الله ترور شده‌اند و شاخه نظامی این گروه ضعیف‌تر از دو سال پیش است». اما در یک نگاه وسیع «به‌جز اسد، هیچ‌یک از اجزای محور مقاومت از میان نرفته‌اند، هرچند همه آن‌ها نسبت به چند سال پیش متحمل آسیب شده‌اند، همچنان با سرسختی ایستاده‌اند».
یک مسأله روز گروه‌های محور مقاومت موضوع انحصار سلاح در اختیار دولت است.در عراق، السودانی، نخست‌وزیر خطاب به دولت‌های ناتو خواستار “حصر السلاح بید الدوله” در راستای حمایت از شهروندان و ثبات عراق شد.
در لبنان نیز در هفته اول سپتامبر صورت جلسه انحصار سلاح در دست دولت در جلسه هیات وزرا و رئیس جمهور با حضور رئیس ارتش و با خروج ۵ وزیر حزب‌الله و امل از جلسه نهایی شد. پیش‌تر حزب‌الله اعلام کرده بود که این تصمیم را نادیده خواهد گرفت.این وضعیت یادآور تعبیر “الدوله فی الدوله” است که در رسانه‌های لبنان پس از سخنرانی ۲۰۰۷ سید حسن نصرالله فراگیر شد.
تعبیر دولت در دولت هرچند باید با تضعیف حزب‌الله لبنان در پی جنگ ۲۰۲۴ با احتیاط به‌کار رود اما هنوز نشانگر رقابت دولت‌های خارجی در لبنان است.
بنابرین در صورتی که دولت لبنان با پشتوانه ارتش نه‌چندان قوی، بلکه با حمایت‌ها و ابزارهای بین‌المللی اقدام به خلع سلاح افراد، طوائف و گروه‌های غیر دولتی از جمله حزب‌الله کند، باید انتظار طیفی از پیامدهای و نتایج را داشت:
اول، وضعیت تعلیق که اقدامات به نتیجه‌ای نرسد و اوضاع لبنان در همین سطح تنش داخلی بماند؛ حق “حصر السلاح بید الدوله” قانونی شود ولی اجرایی نه
در مقابل وضعیتی متصور است که سطح تنش به حدی بالا رود که اعلام مواضع دولت‌های منطقه حامی گروه‌های مختلف لبنان از سطح دیپلماتیک به دخالت‌های آشکار گسترش یابد. در وضعیت حاد، این می‌تواند به رویارویی دوباره تهران-واشنگتن منجر شود؛ این‌بار نه با عنوان تهدید تهدید هسته‌ای؛ برجام منطقه‌ای برای تهران در ادامه برجام قبلی رسما رونمایی می‌شود.
با وجود برنامه‌های فشرده آمریکا برای خلع سلاح مقاومت از زمان آتش‌بس -در لبنان- این تلاش‌ها به موفقیت قابل توجهی نرسیده‌اند. دلیل اصلی آن در فهم غرب از ماهیت مقاومت است. مقاومت صرفاً یک جنبش زودگذر یا تاکتیک موقت نیست؛ این جنبش دارای یک نیروی ایدئولوژیک قوی است که قادر است در مواجهه با سخت‌ترین شرایط، خود را دائماً تطبیق داده و نوسازی کند.استفان والت در نتیجه نهایت کارزار نتانیاهو و ترامپ در خاورمیانه را به‌این صورت می‌بیند «هرچه بیشتر چیزها تغییر می‌کند، بیشتر همان می‌ماند.»
