هستۀ «مطالعات استراتژیک کریدورها»ی مؤسسۀ آینده‌پژوهی جهان اسلام سلسله‌نشست‌های «ایران و استراتژی نگاه به شرق» را با هدف جمع‌آوری آرای صاحب‌نظران در خصوص ارتباط با قدرت‌های نوظهور شرقی طرح‌ریزی کرده است. در این نشست‌ها تلاش بر این است که با نگاهی کل‌نگرانه، پیگیر ملاحظات اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی مرتبط با این اقدام راهبردی باشیم. در همین راستا، سومین جلسه از این سلسله‌نشست‌‌ها با حضور دکتر شهروز شریعتی، به موضوع ملاحظات فرهنگی در ارتباطات ایران و چین اختصاص پیدا کرد و متن حاضر گزیده‌ای از مطالب بیان‌شده در این نشست است.
رابطۀ ایران و چین بسیار ریشه‌دار و قدیمی است. شاید بشود گفت از سه هزار سال پیش تقریباً در ادبیات و در مراودات روزمرۀ ایران نام چین برده می‌شده است: از بت‌ها و نگارهای چینی گرفته تا کالاهای چینی و اخیراً واکسن چینی، تقریباً هر روز، در فرهنگ عامه و روزمرۀ خود با چین و فرهنگش سروکار داشته و داریم. این موضوع از این منظر واجد اهمیت است مفاهیم چینی از دیرباز در فرهنگ ما مطرح بوده‌اند. در شاهنامه، حداقل پانصد بار واژۀ چین آورده شده و این قابل‌تأمل است.
- مطالعات استراتژیک کریدورها
- ۲۶ تیر ۱۴۰۰
